Kinderen neem je niet, die worden je gegeven

Inmiddels ben ik gezegend met een prachtige dochter. Deze blog heb ik geschreven toen ik midden in de rollercoaster van emoties zat.

Als je nog niet getrouwd bent krijg je vaak de vraag : “Wanneer ga je trouwen?”. Zodra je getrouwd bent komt dan de vraag: “Wanneer begin je aan kinderen?”. Zodra de eerste geboren is krijg je te horen : “Wanneer komt de 2e?”. Maar wat als het plaatje niet zo standaard is? Aan kinderen begin je immers niet, die worden je gegeven, of niet…. Ook ik krijg vaak de vraag wanneer wij aan kinderen beginnen, en elke keer steekt die vraag weer als een mes in mijn hart. Ook wij willen graag kinderen, maar zo makkelijk gaat dat niet. De pijn en het gemis wat ik elke dag voel is met geen pen te beschrijven.

Om heel eerlijk te zijn vind ik het ook best brutaal om aan iemand te vragen wanneer diegene van plan is om haar gezin uit te gaan breiden. Alsof je het recht hebt om je te bemoeien met iemands privé leven. Wat als we er bewust voor kozen om niet te beginnen aan kinderen, zijn we daar dan ineens verantwoording over schuldig aan een ander. Nou is dit in ons geval niet van toepassing en zouden we niks liever willen dan een kindje verwelkomen in ons leven.

Ik houd me voor de buitenwereld dan wel altijd sterk, maar ik heb nog nooit zulk intens verdriet gevoeld als ik denk aan onze onvervulde kinderwens als er weer vragen gesteld worden. Want ook voor mijn man vind ik het lastig, iemand die zo gek is op kinderen. Ik heb ook zo vaak gedacht en gezegd dat het misschien beter is als hij iemand zoekt die hem wel een gezin kan geven. Iemand met wie hij wel kinderen kan krijgen. Maar de liefde zit diep en we zitten inmiddels al aan elkaar vastgeroest zoals hij dat noemt. Er zijn een paar dingen waar ik me dood aan irriteer en zo vaak te horen krijg.

1. Wees blij dat je kan doen en laten wat je wilt, je hoeft met niemand rekening te houden.

Wie zegt dat ik geen rekening met iemand wil houden? Ik wil best mijn vrijheid ruilen met jou kind hoor. Ik zal heel goed voor hem of haar zorgen, dont worry! Of wat ik misschien nog wel erger vind dan als er gezegd wordt dat ik tenminste vrijheid heb is dat ik nu tenminste geld over kan houden omdat kinderen ontzettend duur zijn. Nou, ik weet zeker dat ik ook prima kan sparen als er wel een kind is. Het is gewoon een kwestie van je prioriteiten ergens anders leggen en anders met geld om leren gaan.

2. Je moet het loslaten, dan lukt het wel!

Excuse me?! Denk je dat loslaten lukt als je elke dag medicatie gebruikt en er elke dag mee geconfronteerd wordt? Ik weet dat het goedbedoeld wordt en veel mensen echt denken dat als je het loslaat het wel naar je toekomt. Ik heb het jaren losgelaten en me bezig gehouden met andere dingen, maar ik kan de woorden : Je moet je er niet zo mee bezig houden niet meer horen. Hoe goed bedoeld ze ook zijn. Loslaten zorgt er echt niet voor dat je ineens wel vruchtbaar wordt of dat eitjes zich wel ineens innestelen. We weten immers wel dat baby’s niet met de ooievaar gebracht worden toch?

3. Mijn buurvrouw die had een zus en die had weer een tante met een overbuurvrouw die na 20 jaar proberen toch zwanger is geraakt.

Ja so?! Wat moet ik met die informatie? Ik ben die persoon niet en ik wil helemaal niet 20 jaar wachten. Het is lief dat je me op deze manier moed probeert in te praten, maar ik wil helemaal niet vergeleken worden. Ik ben ik, en niet de vage kennis bij wie het na zoveel jaren wel is gelukt.

4. Kinderen geven alleen maar hoofdpijn.

Wie zegt dat ik deze hoofdpijn niet zelf wil? Als ik hoofdpijn heb, neem ik wel een paracetamolletje. Maar de pijn die het met zich mee brengt dat ik geen kinderen heb, kan ik met geen pen beschrijven.

5. Anders neem je toch een huisdier?

Say what?! Ten eerste ben ik geen dierenvriend en ten tweede kan dat het gemis van een kindje toch nooit laten vervagen? Je zal vast heerlijk met een kat kunnen kroelen, maar geloof mij.. het is echt niet hetzelfde als een kind hoor.

6. Ga op vakantie, dan kom je vast zwanger terug want bij mij gebeurde dat ook.

Was de oplossing maar zo makkelijk. Ik ben gek op reizen, maar ben er nog nooit zwanger van geworden.

7. Je kan toch ook gewoon adopteren?

Goh, joh alsof ik daar nog niet over nagedacht heb!

Ook bij een vroege miskraam kan je hele nare opmerkingen krijgen. Mensen weten gewoon niet hoe het voelt en hoeveel pijn het kan doen. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat er elke keer een stukje van je hart afbreekt. Op papa’s wereld kan je lezen hoe een vader ook met kwetsende woorden van een ander op zijn ziel werd getrapt.

Heb jij ook geen kinderen en krijg je ook vaak vragen of goed bedoelde adviezen waar je helemaal niet op zit te wachten?

Deze blog heb ik al een hele tijd geleden geschreven. Inmiddels ben ik Alhamdullilah gezegend met een prachtige dochter.