Mijn moeder gaat verhuizen naar Den Haag
Het komt steeds dichterbij, nog even en mijn moeder gaat verhuizen naar Den Haag. Ik tel de dagen af, en ik niet alleen. Ook Farah kan niet wachten tot ze haar nanie dichterbij zich heeft. Want soms lijkt het wel dat sinds de dood van mijn vader, ze nog meer aan mijn moeder hangt.
Op huizenjacht
Omdat mijn moeder natuurlijk niet in de buurt woont, ging ik voor haar op huizenjacht. De hele dag zaten we als bezetenen op Funda om maar meteen te bellen voor een afspraak als er iets op stond. De huizenmarkt is doorgedraaid en het was een gekkenhuis. Ik denk dat ik inmiddels wel 40 huizen ofzo voor haar heb bekeken. Een huis kopen in deze gekke tijd, is gewoon niet makkelijk. Ik stond in de ochtend met de aankoopmakelaar te praten en vroeg hem hoe hij mijn moeder haar kansen inschatte met haar budget. Het zou niet makkelijk worden zei hij, maar zeker niet onmogelijk. Wat ik toen nog niet wist is dat ik die middag het appartement zou bezichtigen waar mijn moeder de rest van haar leven zal gaan wonen.
Bod geaccepteerd
En toen begon de rollercoaster pas echt. 2 dagen nadat ik de woning bekeken had, belde de makelaar mij, want hij kon mijn moeder niet bereiken. Haar bod was geaccepteerd! Welk bod? Welke woning? Want ik wist dat ze op een aantal huizen had geboden, maar ik had de laatste tijd zoveel woningen bekeken dat ik niet meer goed wist welke woning bij welk adres hoorde. Het was een chaos in mijn hoofd. Van deze woning wist ik überhaupt niet dat mijn moeder een bod had gedaan. Vol adrenaline belde ik mijn moeder met de mededeling dat ze haar makelaar moest bellen, want hij had goed nieuws.
Je hoeft niet altijd over te bieden
Heel bizar, want alle woningen waar mijn moeder soms met 25.000 euro overbood, werden hem niet. Deze woning waar ze de vraagprijs voor bood, is de woning die ze uiteindelijk kocht. Mijn moeder zou het snelste de financiering rondkrijgen en dat was dan ook de reden waarom de verkoper voor haar koos. Alhamdullilah. En toen ging alles snel….heel snel!
Het ouderlijke huis in de verkoop
Om in Den Haag verder te gaan, moest het oude huis natuurlijk verkocht worden. Dat was toch wel een beetje een dingetje. Want ook al waren we bewust op zoek naar een woning in Den Haag voor mijn moeder, we kregen allemaal ook wel een beetje de kriebels hoor. Ik als eerste, daarna mijn zusje, terwijl mijn moeder nog best nuchter was. Maar de twijfels sloegen ook een beetje toe bij mijn moeder en toen de “te koop” borden werden geplaatst, kreeg zij het ook ineens moeilijk. Want ze had alles samen met mijn vader opgebouwd, goede – en slechte tijden meegemaakt in die woning en nu zou ze alles achterlaten. Ze begon zich zelfs schuldig te voelen tegen over mijn vader. Maar mijn vaders zijn leven is gestopt, maar die van mijn moeder niet. Zij moet nu een manier vinden om verder te gaan. Verhuizen naar Den Haag is de eerste stap.
Eindelijk een vaste oppas
Het klinkt misschien heel lullig en egoïstisch, maar ik kan niet wachten tot ik weer een avondje naar de bios kan met mijn man en mijn moeder op Farah kan passen. Ze heeft nog nooit ergens alleen gelogeerd en wij zijn in die 3,5 jaar ook nooit meer een avondje alleen weg geweest. Maar als mijn moeder dichterbij woont, zal daar vast verandering in komen. Nee, ik zal mijn kind niet elke dag bij haar oma dumpen om zelf maar leuke dingen te gaan doen, maar ik kijk er wel naar uit als dit heel af en toe gaat gebeuren. Mijn moeder wilt dit overigens zelf ook graag natuurlijk, we hebben het gehad over een vaste dag per week logeren, maar ik weet niet of Farah daar al aan toe is. Ze is immers nog nooit een nacht zonder mij geweest, op de nacht dat ik in het ziekenhuis lag i.v.m. mijn miskraam na. Maar goed toen was ze natuurlijk wel gewoon snachts met haar vader. JA! Ik tel de dagen af hoor, dat mijn moeder gaat verhuizen naar Den Haag.
Eerste inschrijving gemeente Den Haag
Het huis in Den Haag was gekocht, het huis in Stadskanaal onder voorbehoud verkocht, maar wanneer schrijf je je dan in, bij je nieuwe gemeente. Het is natuurlijk een beste afstand, dus je loopt niet zo een gemeentehuis in als je vragen hebt. Tevens stond mijn moeder al + 40 jaar ingeschreven bij de gemeente Stadskanaal, een echt dorp en gaat ze nu naar de stad. Oke Den Haag heeft dan misschien wel geen stadsrechten, maar het is toch meer stad dan Stadskanaal.
Inschrijven gemeente Den Haag online
Sinds Corona haar intrede heeft gemaakt, gaat alles online. Zo moest mijn moeder zich ook online inschrijven. Ik kan je vertellen dat dit best nog wel een dingetje kan zijn als je wat ouder bent. Nee, mijn moeder is niet hoogbejaard en ook best handig met computers, maar ik merk toch dat ze ouder wordt. Dingen zijn wat lastiger terug te vinden en te begrijpen. Ze was dan ook super opgelucht dat ze een mailtje kreeg dat de inschrijving goed gelukt was en ze nu officieel een Hagenees is. Ze kan eindelijk verhuizen naar Den Haag.
Een parkeervergunning regelen
Den Haag zou Den Haag niet zijn als je niet betaald moet parkeren. Op Den Haag Zuid na, is het bijna overal een betaalde parkeerzone. Ook waar mijn moeder gaat wonen. We hebben geprobeerd om online een parkeervergunning aan te vragen, maar dat was nogal een dingetje. We kregen continu een foutmelding en wellicht komt dit doordat ze nog niet officieel verhuisd is. Gelukkig is ze nog een weekje bij mij en hebben we hier geen last van het fenomeen betaald parkeren. Hopelijk is het geregeld voordat ze echt over gaat. Want 2 euro per uur, elke dag tikt toch wel aan als je geen parkeerkaart hebt.
De verhuizing
Morgen komt de verhuiswagen voor de deur en is het in laden en richting Den Haag rijden. De dozen staan al ingepakt en al, de laatste kiwi’s zijn al geplukt en mijn moeder heeft voor de laatste keer chocoladeletters bij Bakker Blom gekocht. Veel te duur, maar te lekker. De smaak van deze chocoladeletters hebben we nog nooit ergens anders geproefd. Ook al is het maar 1 x per jaar, ik denk dat dit het enige is wat ik zal gaan missen. Morgen gaat mijn moeder verhuizen naar Den Haag, maar gelukkig is ze eerst nog lekker een weekje (of meer) bij ons.
Soms voelt het wel een beetje dubbel , vanavond slapen we voor de laatste keer in ons ouderlijke huis, het huis waar zoveel herinneringen inzitten en waar begin van dit jaar nog de uitvaart van mijn vader hadden…. Een woning vol mooie momenten maar ook veel verdriet. Het is tijd om verder te gaan…..
Vind jij het ook zou fijn om jou vader en/of moeder dichtbij je te hebben?