Je kindje zindelijk maken, hoe doe je dat?

Je kindje zindelijk maken, bestaat niet echt. Net als dat ik niet echt geloof dat je kindje er “aan toe” moet zijn. Wat ik wel geloof is dat elk kindje zijn of haar eigen tempo heeft, en dwingen en forceren geen zin heeft. Farah was 1 jaar en 10 maanden toen ze zindelijk werd door middel van de zindelijkheidsbox. Ik realiseer me dat ze nog best jong was, maar ik heb het gewoon geprobeerd en het is gelukkig goed gegaan. Wel heeft het heel veel energie gekost, maar Alhamdullilah.

Wanneer kun je beginnen met oefenen?

De meningen verschillen over wanneer je kan beginnen met zindelijkheidstraining. Het lijkt ook soms een trend dat moeders met elkaar concurreren. Wat mij betreft echt onzin. Ja Farah was inderdaad erg jong, maar dat was gewoon de situatie op dat moment. Ik kreeg de zindelijkheidsbox toegestuurd voor een samenwerking en besloot het gewoon te proberen. Zonder dwang, gewoon heel relaxt. Nou Farah was er echt niet aan toe hoor, ze plaste overal en speelde gewoon door. Het boeide haar totaal niet. Toch heb ik doorgezet en na een paar dagen viel het kwartje. Na een week was ze overdag zindelijk.

Over het algemeen wordt er gezegd dat een kind na 18 maanden controle krijgt over de sluitspieren en je dan zou kunnen beginnen met zindelijkheidstraining. Bij je kindje zindelijk maken draait het er ook om dat je kindje de link gaat leggen tussen aandrang voelen en naar het toilet gaan. Voor de meeste kinderen is dit tussen de 2 en 3 jaar. Maar in veel ontwikkelingslanden zijn kinderen op een veel jongere leeftijd al zindelijk. Daar moeten ze hun kindjes wel “zindelijk maken” omdat er gewoonweg geen voorzieningen zijn. Wij halen gewoon een pak pampers uit de supermarkt maar in ontwikkelingslanden is dat natuurlijk heel anders.

Meisjes zijn over het algemeen eerder zindelijk dan jongens. Maar ook bij meisjes geld: motiveren maar niet dwingen. Het maakt niet uit hoe oud je kindje is, maar ik denk dat dwingen altijd averechts werkt.

10 tips als je je kindje zindelijk wilt maken

1. Al eerder schreef ik natuurlijk al dat echt zindelijk maken niet gaat. Je moet het samen met je kindje doen en hij of zij wordt dan zindelijk. Zindelijk maken klinkt een beetje dwingend. Dwingen is absoluut niet de bedoeling. Het kan best eng zijn om naar de wc te gaan of het op het potje te doen. De pamper is vaak een veilige haven. Iets nieuws is altijd spannend. Zo is de eerste keer fietsen, de eerste keer logeren en zelfs de eerste keer naar de opvang ook ontzettend spannend en een beetje eng. Praat met je kindje en stimuleer hem of haar, maar dwing niet.
2. Wordt niet boos bij een ongelukje. De eerste dag dat ik samen met Farah begon aan haar zindelijkheidstraining, plaste ze overal. Halverwege de dag ben ik ook onderbroekjes bij gaan kopen omdat ik er al door heen was. Ook al raakte ik soms een beetje gefrustreerd en was ik aan het einde van de dag kapot, ik ben geen seconde boos geweest. Er kwam een moment dat ze er zelf verdrietig door werd als ze in haar broek had geplast. Ik troostte haar dan en zei dat het kon gebeuren. Ik kan me voorstellen als je kindje wat ouder is, je echt wel momenten hebt waarvan je denkt: “Kom op nou, ik ben het zat”, ook dan is het de kunst om rustig te blijven en niet boos te worden. Zindelijk maken kan niet, zindelijk worden wel. Boos worden zal dus alleen maar averechts werken.
3. Introduceer het potje. De wc is hoog, groot en eng. Een potje is veel minder eng. Daarnaast kan je je potje overal neer zetten, in de kamer, voor de tv en steeds dichter naar de wc toe. Vooral in het begin is de drang heel groot. Als je kindje moet plassen, moet het meteen gebeuren en niet over 10 minuten.
4. Vraag alleen de eerste dag continu of je kindje moet plassen (of poepen) maar leg het initiatief daarna bij je kindje zelf. Leg uit dat poepjes en plasjes in de wc horen en niet in zijn of haar broekje. Vervolg het met: “Geef je zelf aan als je moet plassen, of geef je zelf aan als je naar de wc moet?”.
5. Schaf een wc verkleiner aan. Een wc pot is groot, en als je kindje er in valt kan de angst voor de wc alleen maar groter worden. Farah heeft volgens mij alleen de eerste dag het potje gebruikt, maar ging daarna gewoon naar de wc. Wij hebben een wc verkleiner van Nijntje, die heb ik ooit bij de Kruidvat gekocht. Dezelfde hebben we bij mijn ouders, zodat ik het niet elke keer hoef mee te slepen.
6. Motiveer door te belonen. In de zindelijkheidsbox zaten stickerkaarten en stickers. Farah vond het geweldig als ze een sticker mocht plakken. De eerste dag liet ik haar ook een sticker plakken als ze in haar broek had geplast maar vervolgens haar plasje toch afmaakte op het potje. Elke dag legde ik de lat een beetje hoger om Farah uit te blijven dagen. De stickers vond ze zo leuk dat ze ook heel vaak “nep” moest plassen. Ik strafte haar niet als ze een ongelukje had maar probeerde haar te motiveren door dingen te zeggen als : “de volgende keer gaat het vast beter en als je poepje of plasje dan in de wc ligt, mag je weer een sticker plakken”. Het werkte ook heel goed om overdreven te gaan klappen en goed zo te roepen om vervolgens samen een dansje samen te gaan doen. Je kan ook zelf een beloningskaart maken.
7. Schaf voldoende onderbroekje aan. Ik had volgens mij 10 onderbroekjes gekocht en die lagen ready steady om te beginnen. Nou de eerste dag kon ik weer naar de winkel om onderbroekjes bij te halen want ik had echt niet genoeg. Binnen een uur waren er al 3 of 4 onderbroekjes nat.
8. Begin niet met zindelijkheidstraining in de winter. Wij begonnen eind april/ begin mei volgens mij. Je kan je kindje dan lekker in zijn of haar onderbroekje laten lopen zodat je signalen eerder herkend.
9. Bespreek met de kinderopvang dat je bent begonnen met zindelijkheidstraining. Bij ons op de kinderopvang gaven ze aan dat ze niet genoeg tijd hadden om Farah maar steeds te moeten vragen of ze naar de wc moest. Ze zat immers nog op de babygroep. Ik heb haar daarom een week thuis gehouden zodat we de training goed konden doorpakken. De eerste dag op de opvang vond ze het doodeng om naar de wc te gaan, ook al was ze al een week zindelijk. In overleg met de opvang heb ik toen de eerstvolgende keer luierbroekjes meegegeven. Ik wilde namelijk niet dat ze doodsbang zou zijn om naar de toilet te gaan. Het brak mijn hart toen ik hoorde dat ze heel hard had gehuild en om papa en mama had geroepen. Dit moest niet de bedoeling zijn van de zindelijkheidstraining. De dag dat ze met haar luierbroekjes naar de opvang ging, ging het ineens wel goed en bleken de luierbroekjes overbodig. Lekker ding is het ook he…
10. Koop een fles Roosvicee laxo. Farah vond poepen blijkbaar eng op het potje of de toilet. De eerste dag hield ze het daarom op met als resultaat een harde buik en keiharde ontlasting die pas na 2 dagen kwam. Met de roosvicee laxo wordt de ontlasting weer wat zachter en gaat het wat makkelijker. Overigens duurde het wel een paar dagen langer dat ze ook echt op de wc ging poepen. Ik deed Farah tijdens haar middagdutje en ’s nachts een pamper om en 9 van de 10 keer deed ze het dan daarin. Ik heb het niet gepusht en haar gewoon de tijd gegeven en toen ging het eigenlijk vanzelf. Als ze het dan op het toilet had gedaan, ging ik weer overdreven klappen en mocht ze weer een sticker plakken.

Laat je niet door andere ontmoedigen of laat je niet aanpraten als moeder zijnde dat je niet goed bezig bent. Nogmaals, elk kindje heeft zijn of haar eigen tempo. Ik kreeg zelfs commentaar dat Farah veel te jong was en dat er onderzoek gedaan was dat dit niet goed was voor de ontwikkeling van een kind. Gelukkig heb ik ook zelf goed onderzoek gedaan en dit onderzoek nergens kunnen vinden. Begin wanneer jij (en natuurlijk) je kindje er aan toe zijn en laat je door niemand iets wijsmaken. Het is geen wedstrijdje en ook geen concurrentie strijd….het scheelt wel verrekte veel geld die ik nu bespaar omdat ik geen pampers meer hoef te kopen.